Is je angst alleen maar te gast in je huis of onthaal je hem gastvrij?
In deze tijd is er reden tot angst. In deze bizarre werkelijkheid zijn we, vermoed ik, op verschillende momenten angstig. Voor zelf ziek worden, voor verlies van geliefden, voor eenzaamheid of verlies van werk en inkomen.
Angst is normaal gesproken nuttig, het maakt je alert, oplettend. Het behoedt je voor verkeerde beslissingen en zet je aan om weg te lopen, te vechten of in jezelf te keren. Angst waarschuwt voor gevaar. In je lichaam is dat te voelen doordat je een hoge en/of snelle ademhaling hebt, je spant je spieren aan, klaar om te vluchten…….
Tot nu heb je je angst nog niet gastvrij onthaald, de angst heeft nog geen extra voeding gekregen. Dat gebeurt pas als je met je angsten in verhalen in je hoofd terecht komt. Je gaat je inbeelden wat er allemaal wel niet zou kunnen gebeuren. Je maakt verhalen en voorstellingen over mensen verliezen, wat als je zelf ziek wordt, hoe het zal gaan met je baan en of je bedrijf nog wel kan blijven voortbestaan.
Deze angst maakt dat je je negativiteit gaat voeden en daarmee wordt de last die je te dragen hebt groter. Je verzandt in verhalen. Je gedachten blijven in kringetjes rond gaan. We zijn als mensen geneigd om controle te willen houden. Het bij het vertrouwde, bekende willen houden. Graag willen we weten hoe iets afloopt en hoe lang dat zal duren. En dat is nou precies wat we in deze tijd, met het corona virus in ons midden, niet weten.
De vraag is dan ook of je kunt leven met de wetenschap dat er onzekerheid en angst is. Durf je, daar waar je geen controle of invloed op hebt, te vertrouwen op hoe het leven zich zal gaan ontvouwen? Angst wil erkend worden, wil gezien worden en gevoeld in het lichaam. Als je je daaraan kunt overgeven zal de angst langzaam uitdoven. Hij is dan nog aanwezig maar het lijden door de verhalen die je had gemaakt, wordt minder.
Het helpt wanneer je in paniek bent, angst voelt of merkt dat je in verhalen terecht bent gekomen, om te stoppen, jezelf stil te zetten. Door aandacht voor je ademhaling te hebben kun je naar binnen keren en gaan voelen wat er gebeurd. Dit in tegenstelling met maar doorgaan met werken en de angst weg te stoppen.
Je kunt je ook laten raken door zachte muziek, mooie teksten lezen, te bidden of mediteren of de natuur in te gaan. Je angst erkennen, voelen en aanvaarden als een gast in je lichaam. Hem niet uitgebreid gastvrij onthalen door hem te voeden met verhalen. Want dan ontstaat er pijn en lijden.
Als angst erkent wordt, ontstaat er vertrouwen en kan er overgave voor in de plaats komen. Overgave aan hoe het leven zich ontvouwt en hoe je daarin met de stroom mee kan gaan. De angst zal op gezette tijd de kop opsteken, je hoeft hem alleen niet te volgen.